Alkomedica
07.04.2023
Alkoreksja, znana również jako zespół odstawienia alkoholu. Inaczej nazywana drunkoreksją, anoreksją alkoholową lub bulimią alkoholową. Alkoreksja jest często mylona z alkoholizmem, ale jest to odrębny stan psychiczny, a bardziej zaburzenie behawioralne, które występuje u osób uzależnionych od alkoholu. Jak więc rozpoznać, zdiagnozować i leczyć alkoreksję?
Alkoreksja, znana również jako drunkoreksja lub anoreksja alkoholowa to zaburzenie odżywiania, w którym jedzenie jest ograniczane w celu umożliwienia spożywania większej ilości alkoholu bez przyrostu masy ciała. Po raz pierwszy termin alkoreksja pojawił się w 2008 roku, lecz nie został jeszcze formalnie sklasyfikowany jako złożone zaburzenie. Pierwsze badania naukowe na temat alkoreksji zostały przeprowadzone w 2011 roku.
Osoby cierpiące na alkoreksję oprócz ograniczania ilości spożywanego jedzenia, stosują również różnego rodzaju preparaty, powodujące utratę masy ciała. takie jak leki przeczyszczające czy diuretyki. Zaburzenie to dotyczy dwóch obszarów dysfunkcji - nadmierne spożywanie alkoholu i zaburzenia przyjmowania jedzenia. Przy czym redukcja masy ciała nie jest celem samym w sobie.
Bardziej chodzi o uniknięcie wyrzutów sumienia związanych z przybraniem na wadze po spożyciu alkoholu. Zachowania alkorektyczne występują przede wszystkim przed planowanym spożywaniem alkoholu. Niektórzy naukowcy uważają, że alkoreksja jest zaburzeniem odżywiania związanym z alkoholizmem.
W każdym razie, alkorektyjne zachowania są szkodliwe dla zdrowia i wymagają interwencji lekarskiej.
Alkoreksja (drunkoreksja) najczęściej dotyka kobiet i jest szczególnie rozpowszechniona wśród młodzieży. Podejrzewa się, że na rozwój zaburzenia wpływają czynniki osobowościowe, sytuacyjne i biologiczne (np. niska samoocena, dążenie do perfekcji).
Osoby cierpiące na alkoreksję mogą wykazywać wiele objawów, w tym:
Osoby dotknięte alkoreksją mają tendencję do unikania spożywania posiłków i zamiast tego wybierają picie alkoholu, aby zaspokoić swój apetyt i kontrolować emocje. Niestety, długotrwałe skutki alkoreksji mogą prowadzić do osteopenii, problemów z sercem, chorób układu krwiotwórczego, uszkodzenia trzustki i wątroby.
Leczenie alkoreksji jest procesem kompleksowym, który ma na celu pomóc osobie zastąpić swoje szkodliwe zachowania zdrowymi nawykami. Podstawą skutecznego leczenia jest psychoterapia, która ma na celu pomóc pacjentowi zrozumieć przyczyny swojego zachowania i nauczyć się zdrowych sposobów radzenia sobie z emocjami. Często stosuje się również leczenie farmakologiczne, które ma na celu zmniejszenie objawów, towarzyszących drunkoreksji, takich jak lęk czy depresja.
Poza tym, bardzo ważne jest usuwanie skutków somatycznych, takich jak niedobór składników odżywczych i niedożywienie. To wymaga zmiany diety i ewentualnego przyjmowania suplementów, a także regularnego monitorowania zdrowia przez lekarza.
Terapia poznawczo-behawioralna koncentruje się na zmianie myślenia i zachowania osoby, która cierpi na alkoreksję. Terapeuta pomaga pacjentowi rozpoznać i przeanalizować myśli i emocje, które prowadzą do szkodliwych zachowań, a następnie nauczyć pacjenta radzić sobie z podobnymi zachowaniami.
Polega ona na stosowaniu leków, które pomagają zmniejszyć objawy odstawienia alkoholu. Takie leki mogą zmniejszyć lęk i niepokój. Bardzo ważne pamiętać, że wszystkie preparaty farmakologiczne powinny być stosowane wyłącznie po konsultacji z lekarzem! W procesie terapii może pomóc również wszywka alkoholowa, która jest metodą wspomagającą w leczeniu choroby alkoholowej.
Zarówno aktywność fizyczna, jak i zdrowe odżywianie mogą również pomóc w leczeniu alkoreksji. Ćwiczenia fizyczne mogą pomóc w zmniejszeniu napięcia i lęku, a zdrowa dieta może pomóc w poprawie ogólnego zdrowia pacjenta.
Ważne jest również, aby pacjenci z alkoreksją otrzymywali wsparcie od swoich bliskich. Rodzina i przyjaciele mogą pomóc pacjentowi w trudnych chwilach, oferując mu wsparcie emocjonalne i motywując go do dalszej walki z uzależnieniem.
